Langzaam loopt hij het bruggetje op
om precies in het midden stil te staan
eenzaam starend in het heldere water
geen oog over voor alles om hem heen
ooit stonden ze hier samen
kusten elkaars spiegelbeeld
als hij z'n ogen maar sluit
staat ze weer naast hem
kan hij haar bijna aanraken
maar met ogen open
is ze weer verdwenen
het liefst blijft hij hier
om te staan dromen
de rest van de dag
maar hij zal de brug
toch over moeten
weer alleen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten